பகைவனுக்கருள்வாய் நன்னெஞ்சே பகைவனுக்கருள்வாய்!

எந்தத் தருணத்தில் பாரதியார் இந்தப் பாடலை எழுதியிருப்பாரோ என்று பல முறை எண்ணுவதுண்டு. பகைவனுக்கருள்வாய் நன்னெஞ்சே என்று எழுதி அதில் வலுவான பல காரணங்களை அடுக்குவதற்குத் தகுந்த தருணமாக எது இருந்திருக்கக் கூடும். 'வாய்ச்சொல்லில் வீரரடி' என்று மிதவாத பேராயக் கட்சியினரைப் பழித்த பாரதியார் பின்னர் 'வாழ்க நீ எம்மான்' என்று மிதவாதிகளின் தலைவரைப் போற்றும் வகையில் மனமாற்றம் பெற்ற போது எழுதப்பட்டப் பாடலாக இருக்கலாம் என்றொரு ஊகம் உண்டு.

புகை நடுவினில் தீ இருப்பதைப் போல் பகை நடுவினில் அன்புருவான நம் பரமன் இருக்கிறான் என்று சொல்வது முதற்கொண்டு வாழ்க்கையில் என்னைப் பலமுறை சிந்தை செய்யத் தூண்டிய பல கருத்துகள் இந்தப் பாடலில் இருக்கின்றன. ஒவ்வொன்றாக என் விளக்கத்தைச் சொல்ல நினைத்தாலும் அது நுனிப்புல் மேய்வதாகவே அமையும். ஆழ்ந்த கருத்துகளைக் கொண்ட இந்தப் பாடலைப் படிப்பவர்கள் என்ன தோன்றுகிறது என்று சொல்லுங்கள்.

பகைவனுக்கருள்வாய் நன்னெஞ்சே
பகைவனுக்கருள்வாய்

புகை நடுவினில் தீ இருப்பதைப்
பூமியில் கண்டோமே - நன்னெஞ்சே
பூமியில் கண்டோமே
பகை நடுவினில் அன்புருவான நம்
பரமன் வாழ்கின்றான் - நன்னெஞ்சே
பரமன் வாழ்கின்றான் (பகை)

சிப்பியிலே நல்ல முத்து விளைந்திடும்
செய்தி அறியாயோ? - நன்னெஞ்சே
செய்தி அறியாயோ?
குப்பையிலே மலர் கொஞ்சும் குருக்கத்திக்
கொடி வளராதோ? - நன்னெஞ்சே
கொடி வளராதோ? (பகை)

உள்ள நிறைவில் ஓர் கள்ளம் புகுந்திடில்
உள்ளம் நிறைவாமோ? - நன்னெஞ்சே
உள்ளம் நிறைவாமோ?
தெள்ளிய தேனில் ஓர் சிறிது நஞ்சையும்
சேர்த்த பின் தேனாமோ? - நன்னெஞ்சே
சேர்த்த பின் தேனாமோ? (பகை)

வாழ்வை நினைத்த பின் தாழ்வை நினைப்பது
வாழ்வுக்கு நேராமோ? - நன்னெஞ்சே
வாழ்வுக்கு நேராமோ?
தாழ்வு பிறர்க்கு எண்ணத் தான் அழிவான் என்ற
சாத்திரம் கேளாயோ? - நன்னெஞ்சே
சாத்திரம் கேளாயோ? (பகை)

போருக்கு வந்து அங்கு எதிர்த்த கவுரவர்
போல வந்தானும் அவன் - நன்னெஞ்சே
போல வந்தானும் அவன்
நேருக்கு அருச்சுனன் தேரில் கசை கொண்டு
நின்றதும் கண்ணன் அன்றோ? - நன்னெஞ்சே
நின்றதும் கண்ணன் அன்றோ? (பகை)

தின்ன வரும் புலி தன்னையும் அன்பொடு
சிந்தையில் போற்றிடுவாய் - நன்னெஞ்சே
சிந்தையில் போற்றிடுவாய்
அன்னை பராசக்தி அவ்வுரு ஆயினள்
அவளைக் கும்பிடுவாய் - நன்னெஞ்சே
அவளைக் கும்பிடுவாய் (பகை)