பாரதியின் வசனகவிதை: காற்று - 5

பாரதியார் எழுதிய காற்று என்னும் வசனகவிதையின் ஐந்தாம் பாகத்தை இங்கே கொடுக்கிறேன். முதல் நான்கு பாகங்களுக்கு முந்தையப் பதிவுகளைப் பாருங்கள்.

----------

வீமனும் அனுமானும் காற்றின் மக்கள் என்று புராணங்கள் கூறும். உயிருடையனவெல்லாம் காற்றின் மக்களே என்பது வேதம். உயிர் தான் காற்று. உயிர் பொருள். காற்று அதன் செய்கை. பூமித்தாய் உயிரோடிருக்கிறாள். அவளுடைய மூச்சே பூமியிலுள்ள காற்று. காற்றே உயிர்.

அவன் உயிர்களை அழிப்பவன். காற்றே உயிர். எனவே உயிர்கள் அழிவதில்லை. சிற்றுயிர் பேருயிரோடு சேர்கிறது. மரணமில்லை. அகிலவுலகமும் உயிர் நிலையே. தோன்றுதல், வளர்தல், மாறுதல், மறைதல் - எல்லாம் உயிர்ச் செயல். உயிரை வாழ்த்துகின்றோம்.

----------

எனது உரை: மரணமிலா நிலை என்பதற்கு ஒரு புதிய விளக்கம் இந்தப் பாடலில் பாரதியார் கொடுக்கிறார். காற்று என்றும் நிலையாக இருக்கிறது. உயிர் காற்றேயாதலால் உயிரும் நிலையானது. காற்று உயிர்களை அழிப்பது போல் தோன்றினாலும் உயிர்கள் அழிவதில்லை. சிற்றுயிர் பேருயிரோடு சேர்கிறது. உலகில் ஏற்படும் எல்லா மாற்றங்களும் காற்றால் தான் ஏற்படுகிறது. அதனால் காற்றை உயிரை வாழ்த்துகிறோம்.