124: *நட்சத்திரம்* - முருகனருள் முன்னிற்கும்

2001 கடைசியில்:

கோவிலில் நுழையும் போதே அம்மாவின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு சின்ன வயதில் நானும் என் தம்பியும் அடிக்கடி இங்கு வந்தது நினைவுக்கு வந்தது . வீட்டுப் பக்கத்தில் பஸ்ஸைப் பிடித்தால் ஒரு அரை மணி நேரத்தில் திருப்பரங்குன்றம் வந்துவிடலாம் . ஆனால் இப்போதெல்லாம் வாடகை ஊர்தி கிடைப்பதால்
குடும்பத்தோடு திருப்பரங்குன்றம் வருவதற்கு அது தான் வசதியாக இருக்கிறது.

நானும் என் மனைவியும் அமெரிக்காவில் மினியாபொலிஸ் நகரில் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். கணவனும் மனைவியுமாக அமெரிக்காவை வலம் வந்துக் கொண்டிருக்கிறோம். திருமணத்திற்கு முன், திருமணத்திற்கு பின் என்று பார்க்க வேண்டிய இடங்களை எல்லாம் இரண்டாவது தடவை பார்த்து வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியாகச் சென்றுகொண்டிருக்கிறது. வருடா வருடம் நான் வேலை பார்க்கும் நிறுவனம் இந்தியாவுக்கு வந்து செல்லும் செலவை ஏற்றுக்கொள்ளும். அதனால் தவறாமல் ஒவ்வொரு வருடமும் தாய்த் திருநாட்டைப் பார்ப்பதற்கு வந்துவிடுவதுண்டு . விடுமுறைக்கு மதுரை வரும் போதெல்லாம் திருப்பரங்குன்றம் தவறாமல் வந்துவிடுவதுண்டு . எங்கள் குல தெய்வம் திருப்பரங்குன்றம் முருகன். எங்கள் வீட்டில் பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கு எல்லாம் முடியிறக்குவது இங்கு தான்.

கோவிலில் நுழைந்தவுடன் இடது பக்கம் திரும்பி கருப்பண்ணசாமியை வணங்கினோம் . அவருக்குத் தான் இங்கு முதல் மரியாதை. அவர் இருக்கும் தேர் போன்ற மண்டபம் எனக்கு மிகவும் பிடித்த இடம். தெய்வயானைத் திருமணக் காட்சியைக் காண வந்த மணமகனின் அப்பா அம்மா அண்ணன் மாமா மாமி எல்லாரும் அந்த மண்டபத் தூண்களில் அழகாக நின்றிருப்பார்கள். அதிலும் அண்ணன் தன் தம்பி கல்யாண கோலாகலத்தில் மகிழ்ந்து தன் தொந்தி குலுங்க நடனம் ஆடிக்கொண்டிருக்கும் காட்சி மனதைக் கொள்ளைக்கொள்ளும். எத்தனைத் தடவை பார்த்தாலும் சலிக்காத ஆராவமுதானத் தோற்றம்.

குன்றிருக்கும் இடமெல்லாம் குமரன் இருக்கும் இடம் என்று சொல்லுவது போல் குமரக்கடவுள் குன்றின் மேலும் அடிவாரத்திலும் தான் பெரும்பாலும் கோவில் கொண்டுள்ளான். இந்தக் கோவில் மலை மேல் இல்லாவிட்டாலும் மலையைக் குடைந்து கட்டியிருப்பதால் ஐயனைக் காண சில படிகள் ஏறிச் செல்லவேண்டும் . கோவிலை அடுக்கடுக்காகக் கட்டியிருக்கிறார்கள் . ஒவ்வொரு அடுக்கிலும் பல அழகிய தெய்வ உருவங்கள். எல்லா தெய்வ உருவங்களையும் வணங்கிவிட்டு அவன் திருமுன் நிற்கிறோம் .

அந்தக் காலத்தில் இருந்ததை விட அதிக கூட்டம் இப்போது. எல்லாரும் சொல்வது போல மக்களுக்கு இறை நம்பிக்கை முன்பைவிட அதிகமாய் விட்டது தான் போலும். அம்மாவுடன் வரும்போதெல்லாம் இருக்கும் சிறிய கூட்டத்துடன் முண்டி மோதி வந்து தான் கந்தனைப் பார்ப்பது வழக்கம் . சுவாமியின் நேரெதிரே சுவற்றில் ஒரு பெரிய ஜன்னல் இருக்கும். அந்த ஜன்னலில் ஏறி நின்று கொண்டால் முருகனை எத்தனை நேரம் வேண்டுமானாலும் ஆசை தீரப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கலாம். அம்மா என்னையும் தம்பியையும் அந்த ஜன்னலில் ஏற்றிவிட்டுவிடுவார்கள். இப்போது அந்த ஜன்னலில் ஒரு கம்பி தடுப்பு போட்டிருந்தார்கள்.

இல்லாவிட்டாலும் என்ன? அந்தக் காலம் போல் கூட்டத்தில் முண்டி மோதி இறைவனைப் பார்க்கும் பொறுமை இருக்கிறதா? சிறப்பு தரிசன அனுமதி சீட்டு வாங்கிக்கொண்டு நேராகக் குடும்பத்துடன் தெய்வயானை மணாளன் திருமுன்பு சென்று நின்றுவிட்டோம்.

சின்ன வயதில் முருகன் திருமுகத்தைப் பார்த்தது மட்டும் நினைவில் இருக்கிறது. அவன் பக்கத்தில் யார் யார் இருக்கிறார்கள், சுற்றுப்புறம் எப்படி இருக்கிறது என்றெல்லாம் பார்த்ததில்லை. ஆனால் இந்த முறை அதெல்லாம் கண்ணில் தென்பட்டது. மற்ற இடங்களைப் போல் நிற்காமல் இங்கே கார்த்திகேயன் ஒருகாலைத் தொங்கவிட்டுக்கொண்டும் மறு காலை மடக்கி வைத்துக்கொண்டும் அமர்ந்த திருக்கோலத்தில் காட்சி தருகிறான். திருமணக்கோலத்தில் இருப்பதால் கையில் ஒரு மலர்ச்செண்டு வைத்திருக்கிறான் . ஒரு பக்கத்தில் மணமகள் தெய்வயானையும் மலர்செண்டுடன் அமர்ந்திருக்கிறாள் . இன்னொரு பக்கம் அமர்ந்திருப்பது யார் என்பதில் கருத்து வேறுபாடு இருக்கிறது. சிலர் அது தெய்வயானையின் தந்தையான் இந்திரன் என்கிறார்கள். சிலர் வீணையை வைத்திருப்பதால் அது நாரதர் என்கிறார்கள்.

திருமணக் கோலத்தில் ஒரு சிம்மாசனத்தில் வீற்றிருப்பதால் முருகன் திருமுடியின் மேல் ஒரு வெண்கொற்றக் குடை இருக்கிறது. இரு பக்கமும் வானத்தில் சூரிய சந்திரர்கள் இருக்கிறார்கள் . இடப்பாதத்தில் தொடங்கி வலத்தோள் வரை முருகனின் வெற்றிவேலை சாத்திவைத்திருக்கிறார்கள்.

இங்கு வரும் பக்தர்கள் பல பேர் பாலாபிஷேகத்திற்கு பால் கொண்டு வருவார்கள். அம்மாவும் ஒவ்வொரு தடவையும் அபிஷேகத்திற்குப் பால் கொண்டு வந்தார்கள். அந்தப் பாலை முருகனுக்கு அபிஷேகம் செய்ய மாட்டார்கள். முருகன் கையில் சாத்தி வைத்திருக்கும் இந்த வேலுக்குத் தான் பாலாபிஷேகம் நடக்கும் . அந்த அபிஷேகப் பாலை அருந்துவதில் எனக்குக் கொள்ளை இஷ்டம். அபிஷேகத்திற்குப் பின் அந்தப் பால் அதிக இனிப்புடன் இருப்பதாய்த் தோன்றும். அந்த அபிஷேகப் பால் குடித்தால் நல்ல பேச்சுத் திறமையும் கூர்மையான அறிவும் கிடைக்கும் என்று அம்மா நிறைய தடவை சொல்லியிருக்கிறார்கள். இப்போதெல்லாம் அலுவலகத்தில் ஏதாவது சொல்லவேண்டிய நேரத்தில் சொல்ல முடியாமல் முழிப்பதைப் பார்த்தால் தேவையான அளவு அபிஷேகப் பாலைக் குடிக்கவில்லையோ என்று தோன்றுகிறது. அம்மா இருந்திருந்தால் கேட்டிருக்கலாம்.

இந்த ஆராய்ச்சியை எல்லாம் மனம் செய்து கொண்டு இருக்கும் போதே அர்ச்சகர் எங்களிடம் இருந்த அர்ச்சனைத் தட்டை வாங்கி எங்கள் பெயர் நட்சத்திரம் எல்லாம் கேட்டு அர்ச்சனை செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டார். கற்பூர ஆரத்தி காட்டும் போது திடீரென்று ஒரு எண்ணம் மனதில் ஓடியது. 'முருகா. எங்களுக்கு பிறக்கும் குழந்தைக்கு உன் பெயர் வைக்கிறோம்'. எனக்கே அந்த எண்ணம் மிக்க ஆச்சரியமாய் இருந்தது . இதுவரை குழந்தையைப் பற்றி நானும் என் மனைவியும் பேச ஆரம்பிக்கவில்லை. இரண்டு பேரும் வேலைக்குப் போவதால் கொஞ்ச நாள் சந்தோசமாக இருக்கலாம் என்று எண்ணியிருக்கிறோம். உறவினர்கள் கூட யாரும் குழந்தைப் பற்றிக் கேட்டதாய் நினைவில்லை. எப்படி இந்த எண்ணம் திடீரென்று வந்தது. சற்றுத் திகைப்பாகத் தான் இருந்தது.

யாரிடமும் அந்த எண்ணம் வந்தது என்பதை உடனே சொல்லவில்லை. முதலில் எப்படி அந்த எண்ணம் அந்த நேரத்தில் வந்தது என்பதைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டும். பிறகு மற்றவர்களிடம் சொல்லிக்கொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டேன்.

**********

2002 நடுவில்:

விடுமுறை முடிந்து அமெரிக்கா வந்த ஒரு ஐந்து மாதத்தில் நல்ல செய்தியைச் சொன்னார் துணைவியார். அப்போது என் முகத்தில் தவழ்ந்த சிரிப்பைக் கண்டு 'ஏன் சிரிக்கிறீங்க?' என்று கேட்டபிறகு திருப்பரங்குன்றத்தில் இறைவன் திருமுன்பு ஓடிய எண்ணத்தைப் பற்றிச் சொன்னேன். 'இந்த வருடம் நமக்குக் குழந்தை பிறக்கப் போவதால் தான் நம் குலதெய்வம் முன்னால் அந்த எண்ணம் வந்திருக்கிறது. நமக்குப் பிறக்கும் குழந்தைக்கு முருகன் பெயர் வைக்கவேண்டும்' என்று சொன்னேன். அவரும் மகிழ்ச்சியுடன் ஒத்துக்கொண்டார்.

குழந்தைக்குப் பெயர் தேடும் படலம் கொஞ்ச நாளில் ஆரம்பித்தது. நம் நாட்டில் குழந்தை பிறந்த பின் அது ஆணா பெண்ணா என்று பார்த்தபின் பெயர் தேடிச் சூடினால் போதும். ஆனால் இங்கோ குழந்தை பிறந்த உடனேயே பிறப்புச் சான்றிதழுக்காகப் பெயரைச் சொல்ல வேண்டும். அதனால் பல பெயர்களைப் பற்றி விவாதித்து ஒரு ஆண் பெயரையும் ஒரு பெண் பெயரையும் முடிவு செய்தோம். ஆண் குழந்தை என்றால் 'ஷ்யாம் கார்த்திக்' என்றும் பெண் குழந்தை என்றால் 'தேஜஸ்வினி' என்றும் பெயர் வைக்க முடிவு செய்தோம். பெண்ணாயிருந்தாலும் நீங்கள் முருகன் முன் நினைத்தது போல் முருகன் பெயரைத் தான் வைக்கவேண்டும் என்று என் துணைவியார் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். நானோ, பெண்ணாயிருந்தால் எப்படி முருகன் பெயரை வைப்பது; சுஜாதா ஒரு முறை தேஜஸ்வினி என்ற தலைப்பில் ஒரு கதை எழுதியிருந்தார்; அந்தக் கதையைப் படித்ததிலிருந்து எனக்குப் பெண் குழந்தை பிறந்தால் அந்தப் பெயரைத் தான் வைக்க வேண்டும் என்று இருக்கிறேன் என்று சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறேன்.

**********

2003 ஆரம்பத்தில்:

பங்குனி உத்திரத் திருநாளில் எங்கள் மகள் பிறந்தாள். இனிமேல் நானும் அவளும் ஒரே நாளில் பிறந்த நாள் கொண்டாடலாம் என்பதில் எனக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி. நானும் பங்குனி உத்திரத்தில் தான் பிறந்தேன். குழந்தை பெற்ற அசதியில் என் மனைவி அரைத்தூக்கத்தில் இருக்கும் போது ஒரு தொலைபேசி அழைப்பு வந்தது. குழந்தைக்குப் பெயர் முடிவு செய்துவிட்டீர்களா என்று கேட்டார்கள். நானும் ஆமாம் , முடிவு செய்துவிட்டோம், தேஜஸ்வினி என்று ஒவ்வொரு எழுத்தாக பெயரைச் சொன்னேன். குழந்தை பிறந்த பின் பெண் குழந்தையாய் இருந்தாலும் என்னுடன் பேசி முருகன் பெயர் வைத்துவிடலாம் என்று என் மனைவியார் எண்ணியிருந்திருக்கிறார் . ஆனால் அவர் அரைத்தூக்கத்தில் இருந்ததால் நான் தேஜஸ்வினி என்றப் பெயரைச் சொல்லும் போது அவரால் ஒன்றும் செய்யமுடியவில்லை என்று பின்னர் சொன்னார். நான் பரவாயில்லை; இப்போது பெயர் வைத்துவிட்டோம்; இனிமேல் மாற்றமுடியாது என்று அவரை சமாதானப் படுத்திவிட்டேன்.

**********

2003 முடிவில்:

இதோ குழந்தை பிறந்த எட்டு மாதத்தில் மதுரைக்கு வந்திருக்கிறோம் . குழந்தைக்கு முடியிறக்க குடும்பத்தோடும் உறவினர்களோடும் திருப்பரங்குன்றம் வந்திருக்கிறோம் . முடியிறக்குவதற்கு முன் அர்ச்சனை செய்யவேண்டும் என்று பெரியவர்கள் சொன்னதால் அர்ச்சனை செய்வதற்கு நானும் என் மனைவியும் குழந்தையோடு இறைவன் திருமுன்பு நிற்கிறோம் . ஒரு விதமான குற்ற உணர்வு மனதை பிழிந்துக் கொண்டிருக்கிறது. முருகன் கட்டளையை மீறிவிட்டோமோ என்று மனம் அலைபாய்கிறது . எப்போதும் நிமிர்ந்து நேர்கொண்ட பார்வையுடன் அவன் அழகைப் பருகிய கண்கள் இப்போது வேறு எங்கெங்கோ பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறதே ஒழிய அவனை நேரடியாகப் பார்க்கக் கூசுகிறது.

அர்ச்சனைத் தட்டை வாங்கிக் கொள்ள அர்ச்சகர் வந்து நின்றார். எங்கள் இருவரின் பெயர் நட்சத்திரம் கேட்டபின் குழந்தையின் பெயர் நட்சத்திரம் கேட்டார். 'உத்திரம் , தேஜஸ்வினி' என்று நான் சொன்னவுடன் அவர் சொன்னது ' தேஜஸ்வினியா. நல்ல பேராச்சே. சுப்ரமண்ய சஹஸ்ரநாமத்தில் ஓம் தேஜஸ்வினே நம:ன்னு வருது. இன்னைக்கு காலையில தான் அதை கவனிச்சு ரொம்ப நல்ல பேராச்சேன்னு நினைச்சேன். நீங்க குழந்தைக்கு முருகன் பேரே வச்சிருக்கேள்' என்று சொல்லிவிட்டு அர்ச்சனை செய்யச் சென்றுவிட்டார். கற்பூர ஆரத்தி காட்டும் போது அங்கு அமர்ந்திருக்கும் தேஜஸ்வியும் என் கையில் இருந்த தேஜஸ்வினியும் ஒரே நேரத்தில் சிரித்தார்கள்.