தனித்துவமானவன்...உங்களைப் போலவே!

அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்
என்பும் உரியர் பிறர்க்கு

என்னங்க திருக்குறள் சொல்லித் தொடங்கறேனேன்னு பாக்கறீங்களா? இந்த மாதிரி திருக்குறளுக்கும் மத்த இலக்கியங்களுக்கும் பொருள் சொல்லி சொல்லித் தானே ஒரு இமேஜ் (??!!) இந்த வலைப்பதிவு மன்றத்துல எனக்கு (அடியேனுக்கு?!! - ஆமாம் எழுதுறப்ப மட்டும் பணிவு வந்துடும்) வந்திருக்கு. அதுக்கு வேட்டு வைக்கணும்ன்னே ரெண்டு மருத்துவர்கள் பேசி வைத்துக் கொண்டு சதி செய்கிறார்களோ என்ற ஐயம் இருந்தது. ஏன்னா மருத்துவர்கள் கொஞ்சம் மனோதத்துவமும் படிச்சிருப்பாங்கன்னு சொல்லுவாங்க. இவங்க ரெண்டு பேரும் வலைப்பதிவுகளைத் தாண்டியும் நம்மளைப் படிச்சிட்டாங்களோன்னு தோணிச்சு. நல்ல வேளையா சந்தோஷ் தம்பியும் நம்மளை விநோதமான ஆளுன்னு தெரிஞ்சி வச்சிக்கிட்ட மாதிரி கூப்பிட்டாரு. அப்பாடா. ஊரு உலகம் எல்லாருக்குமே தெரிஞ்சிருக்கு நம்மளைப்பத்தின்னு ஒரு ஆறுதல்!

அன்புடையார் எலும்பையும் மற்றவர்களுக்குக் கொடுப்பார்களாம். அது போல தங்களை உரித்து தங்கள் எலும்பையும் எல்லாருக்கும் காட்டுகிறார்கள் நம் மக்கள். வலைப்பதிவுகள் எல்லாம் எலும்புக்கூடுகளாய் தொங்குவதைப் பார்த்து எனக்குக் கொஞ்சம் பயமாகத் தான் இருந்தது. பயந்தது போல் என் தோலையும் உரிக்க மூவர் சதி செய்துவிட்டார்கள். அவர்களைத் திட்டிக் கொண்டே நீங்கள் இதனைப் படித்துவிடுங்கள். அன்பு உள்ளவர்களை எப்படி திட்டுறதுன்னா கேக்கறீங்க? நான் திட்டுவேனுங்க. ஏன்னா நான் Weird Fellow!!!

இதுவரை எழுதுன எந்த இடுகைக்கும் வீட்டுல ஐடியா கேட்டதில்லை. இந்த இடுகைக்குக் கேக்க வச்சிட்டாய்ங்க. நானும் வழிஞ்சுக்கிட்டே கேட்டேனே. ஆகா இது தான் சான்ஸுன்னு அவங்களும் ரெண்டு மூணு சொன்னாங்க. அவங்க சொன்னதை மொதோ சொல்லிடறேன்.

1. கோவிலுக்குப் போனா எல்லாரும் என்ன செய்வாங்க? புருஷன் பொண்டாட்டி ரெண்டு பேரும் சேந்து நின்னு சாமி கும்பிடுவாங்க தானே. தங்கமணி சொல்றாங்க நான் கோவிலுக்குப் போனா அவங்க இருக்கிறதையே மறந்துடறேனாம்.

ஒரு தடவை அவங்களோட சாமி கும்பிட்டு இந்தப் பக்கம் வந்ததும் அவங்களையும் கோவிலுக்கு எங்களோட வந்த மத்தவங்களையும் உக்கார வச்சுட்டு இன்னொரு தடவை போயி சாமி கும்பிட்டுட்டு வருவேன். திருப்பதியில மட்டும் அதை செய்ய முடியறதில்லை. அதனால சாமி பக்கத்துல போறப்போ காணாமப் போயிடுவேன். எல்லாரும் தீர்த்தம் வாங்கிட்டு காத்துக்கிட்டு இருப்பாங்க. நான் சாமி பாத்துட்டு மெதுவா வருவேன். மொதோ தடவை அவங்க குடும்பம், எங்க குடும்பம் எல்லாரும் சேர்ந்து போயிருந்தப்ப நான் வெளிய வர்றதுக்கு ரொம்ப நேரம் ஆச்சு. தங்கமணி அலட்டிக்காம நின்னாங்களாம். அவங்க அம்மா அப்பா தான் மாப்பிள்ளை கூட்டத்துல தொலைஞ்சிட்டாருன்னு பதறிப் போயிட்டாங்களாம். நான் வெளியே வந்த பிறகு வழிஞ்சேன்.

2. பணியிடத்துல என்னை வந்து பாத்தா எல்லாரோடயும் நல்லா பேசுவேன்; பழகுவேன். ஆனா ஏதாவது வார இறுதி கூடலுக்குப் (பார்ட்டி) போனா பெரியவங்களுக்கு வணக்கம் சொல்லிட்டு சின்னப் பசங்களோட விளையாடிக்கிட்டு இருப்பேன். பெரியவங்களோட பேசறதுக்கு என்ன தான் உங்களுக்குப் பயமோ; தயக்கமோன்னு வீட்டுல கேப்பாங்க. கூச்ச சுபாவம்ன்னு இல்லை. ஆனால் நிறைய பேரோட பழகுறதில்லை. நண்பர்களும் அவர்களா மின்னஞ்சல் அனுப்பியோ தொலைபேசியோ விசாரித்தால் தான் பதில் சொல்வேன். நானாக விசாரிப்பதில்லை. அதனால் நண்பர்கள் அதிகமாக இல்லை. வலைப்பதிவு நண்பர்கள் கூட அவர்களாக என் தொலைபேசி எண்களைப் பெற்று அழைத்துப் பேசியவர்கள் தான்; வருடக் கணக்கில் வலைப்பதிவுகளில் தெரிந்திருந்தாலும் பேசியதில்லை. கூச்சம் என்றில்லை; வேலை பாக்குற இடத்துல கூச்சப்படலையே. யாரைப்பத்தியும் உங்களுக்குக் கவலையில்லை என்பார்கள் வீட்டில் - அதுவும் இல்லை. பின்ன? ஏன்னு தெரியலைங்க. அம்புட்டுத் தான்.



3. முரண்பாடுகளின் மொத்த உருவம்ன்னு வேற சொன்னாங்க. பொண்ணுகிட்ட சாப்பிடறப்ப ஒன்னும் படிக்கக்கூடாது; எழுதக்கூடாதுன்னு சொல்லிக்கிட்டே இந்தப் பக்கம் நான் படிச்சுக்கிட்டே சாப்புடுவேன். மழையில நனையக்கூடாதுன்னு மொதொ நாள் சொல்லிட்டு மறு நாள் வா மழையில நனையலாம்ன்னு பொண்ணைக் கூட்டிக்கிட்டுப் போவேன். கறி சாப்புட்டுக்கிட்டே சக்தி விகடன் படிப்பேன். இப்படி நெறைய சொல்லலாம். எது எது எதிர்மறைன்னு மக்கள் நினைக்கிறாங்களோ அதெல்லாம் ஒரே நேரத்துல செய்யறேன் (நல்ல வேளையா இன்னும் பாத்ரூமுல போய் சாப்புடலை - விட்டா அதையும் செய்வீங்கன்றாங்க இங்க).

4. பெரியவங்க கிட்ட ஆசிர்வாதம் வாங்கறதுன்னா ரொம்ப பிடிக்கும். கல்யாணம் ஆன புதுசுல வயசானவங்க யாரைப் பாத்தாலும் எங்க வீட்டம்மாவுக்கு கடுப்பாகும் - ஐயோ ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து காலுல விழலாம்ன்னு சொல்வானேன்னு. அதே நேரத்துல வயசுல எவ்வளவு பெரியவரா இருந்தாலும் எதாவது பிடிக்கலைன்னா சண்டை போடுவேன். +2 படிக்கும் போது அம்மாவைப் பெத்த பாட்டிக்கிட்ட சண்டை (ஒரு ரெண்டு மணி நேரம் போட்டோம் - எனக்குச் சளைக்காம அவங்களும் கத்துனாங்க) போட்டது இன்னும் நல்லா நினைவிருக்கு. 5 - 7 மணி வரை சண்டை போட்டுட்டு 7.30 மணிக்கு அவங்க சாப்பாடு போட உக்காந்து சாப்பிட்டேன். இன்னும் எனக்கு இந்தக் கேள்வி இருக்கு - அவங்க weirdஆ நான் weirdஆ?

5. பத்தாவது படிக்கிறப்ப அம்மா இறந்து போனாங்க. இந்த பகவத் கீதை எல்லாம் படிச்சு ரொம்ப கெட்டுப் போயிருந்தேன் அப்ப. ஒரு சொட்டுக் கண்ணீர் விடலை. அழுதவங்களைத் தேத்திக்கிட்டு இருந்தேன். காரியத்துக்கு மத்தவங்க எல்லாம் தயாராகிகிட்டு இருக்கிறப்ப தம்பியும் நானும் ஒருத்தனை ஒருத்தன் சீண்டி விளையாடிக்கிட்டு இருந்தோம். அதுக்கப்புறம் பல முறை கண்ணீர் விட்டிருக்கேன். இப்ப குழந்தைங்க பிறக்குறப்ப குழந்தைங்க செய்றதைப் பாத்துட்டு மாமியார் என் மனைவிகிட்ட நீ இப்படி தான் செஞ்சன்னு சொல்றப்ப நான் என்ன செஞ்சேன்னு சொல்ல அம்மா இல்லையேன்னு கண்ணீர் வரும். மாமியாருக்குத் தெரியாம முகத்தை திருப்பிக்கிட்டு வந்துடுவேன்.

சரி. ஈகோ டிரிப்புக்கு அஞ்சு விஷயம் போதும். அடுத்து அஞ்சு பேரைக் கூப்புடணுமே. இதோ அந்தப் பட்டியல்.

1. யோகன் ஐயா
2. மலைநாடான்
3. வெற்றி
4. இரவிசங்கர் கண்ணபிரான்
5. இளவஞ்சி (தலைப்புக்கு நன்றி தீவட்டித் தடியா)