மாதமிழில் சொல்லேதும் இல்லை!

ஏக்கம் கொண்டேனடி உன் மேல்!
இணைந்திருப்பது நாம் எக்காலம்?
தூக்கம் இல்லாமல் உழல்கின்றேன்!
தாங்கமுடியவில்லை என் மோகம்!

பார்த்ததுண்டு எத்தனையோ பெண்கள்!
பார்த்ததில்லை உன் போலே எங்கும்!
பார்க்கப் பார்க்கத் தெவிட்டாத கண்கள்
பெற்ற உன்னைப் பார்க்கிறேனே எங்கும்!

உயர்வான தமிழ்ச்சொல்லைக் கொண்டு
உன்னழகைப் போற்றிடவே எண்ணம்!
மயர்வுற்று நிற்கின்றேன் இன்று
மாதமிழில் சொல்லேதும் இல்லை!

கண் கொண்ட பயன் அன்று பெற்றேன்
கண்டு கொண்டேன் கன்னி உனை அன்று!
பெண் கொண்ட பேரழகை எல்லாம்
பருகி உளம் நிறைவு பெறல் என்று?

கொண்டேனோ நான் உன் மேல் காதல்
கொதிக்கிறதே தினமும் என் தேகம்!
பெண் உந்தன் மேனி தனைக் கண்டால்
பெற்றிடுவேன் நான் ராசபோகம்!

***

மாமாவும் அத்தையும் நாளை இங்கே வருகிறார்கள். ஆறு மாத காலம் இங்கே தங்குவார்கள். அவர்களுக்காக ஒரு அறையை ஒழித்துக் கொடுப்பதற்காக அந்த அறையில் இருந்ததை எல்லாம் எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்த போது 28 மே 1998ல் எழுதிய இந்தக் கவிதை கண்ணில் பட்டது. அட நல்லா இருக்கே என்று நினைத்துக் கொண்டு இங்கே பதிந்து வைக்கிறேன். :-)