திருப்பாவை அறிமுகம் - 3

ஆடி மாதம். நந்தவனத்தில் ஒரு சிறு குடிசை இருக்கிறது. ஆடி மாதக் காற்றில் அம்மியும் பறக்கும் என்னும் முதுமொழிக்கேற்ப அடிக்கும் காற்றில் நந்தவனத்தில் இருக்கும் பூச்செடிகளும் கொடிகளும் சிறு மரங்களும் தத்தளிக்கின்றன. இது நாள் முழுதும் நடக்கும் நிகழ்ச்சியாயினும் இந்த அதிகாலை நேரத்தில் சித்திரை மாதம் போல் அதிக வெப்பமும் இல்லாமல் மார்கழி மாதம் போல் குளிரும் இல்லாமல் காற்று மிதமான வெப்பத்தோடு வீசுகிறது. இந்த இனிமையான சூழலில் அந்த நந்தவனத்தின் நடுவில் இருக்கும் குடிலில் இருந்து நறுமணங்கள் வருகின்றன. இனிமையான குரலில் இறைவனை வழுத்தும் பாடல்களும் கேட்கின்றன. உள்ளே பார்த்தால் விஷ்ணுசித்தர் இறைவனை வழிபட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்.

ச்ரிவில்லிபுத்தூரில் இருக்கும் வடபெரும் கோயிலுடையானின் திருக்கோயிலுக்கு மலர்மாலை கட்டித் தரும் திருப்பணியில் தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டவர் விஷ்ணுசித்தர். பூமாலையோடு பாமாலையும் தொடுத்து இறைவனை வழிபடுபவர். பாண்டியனின் சந்தேகத்தைத் தீர்த்து அவனால் பட்டர் பிரான் என்று அழைக்கப்பட்டவர். இறைவன் மேல் அவருக்கு இருக்கும் பரிவைப் பார்த்து இறைவனாலேயே பெரியாழ்வார் என்று அழைக்கப்பட்டவர்.

இன்று பூர நட்சத்திரம். இறைவன் திருப்பணிக்காக மலர்களை கொய்வதற்காக பெரியாழ்வார் நந்தவனத்திற்கு வருகிறார். மலர்களைக் கொய்யும் போது அழகிய தமிழ்ப்பாமாலைகளையும் பாடிக்கொண்டிருக்கிறார்.

எல்லா வகையான பூக்களும் அந்த நந்தவனத்தில் வளர்கின்றன. கறு நிற பூக்களைக் கண்டபோது கார்மேக வண்ணனின் உருவம் பெரியாழ்வார் எண்ணத்தில் தோன்றுகிறது. வெண்ணிறப் பூக்கள் அவன் திருமுறுவல் பூக்கும் போது தெரியும் வெண்ணிறப் பற்களை நினைவூட்டுகிறது. சிவந்த மலர்கள் அவன் கொவ்வைச் செவ்வாயைக் காட்டுகிறது. மஞ்சள் நிறப் பூக்கள் அவன் இடையில் அணிந்திருக்கும் மஞ்சள் நிறப் பட்டாடையை நினைவூட்டுகிறது. இப்படி எங்கும் எதிலும் இறைவனையே கண்டு மகிழ்ந்து பெரியாழ்வார் மலர்களைப் பறித்துக்கொண்டிருக்கிறார்.

திடீரென்று யாரா ஒரு குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்கிறது. அந்த அழுகுரல் இப்போதே பிறந்த குழந்தையின் குரல் போல மென்மையாக இனிமையாக ஒலிக்கிறது. பெரியாழ்வார் அந்த அழுகுரல் வந்த திசையை நோக்கி செல்கிறார். எங்கோ அருகில் இருந்து தான் கேட்கிறது; ஆனால் எங்கு என்று தெரியவில்லை. நன்றாய்த் தேடிப்பார்த்த போது அந்தக் குழந்தை திருத்துழாய் செடிகளின் கீழ் இருக்கிறது. பெரியாழ்வாரைக் கண்டதும் அழுகையை நிறுத்திவிட்டு அவரைப் பார்த்து கைகால்களை ஆட்டி சிரிக்கிறது.

அந்த குழந்தையை வார் எடுத்துக்கொண்ட பெரியாழ்வார் இது யாருடைய குழந்தை என்று வியந்து சுற்றிலும் சென்று பார்க்கிறார். யாரையும் காணவில்லை. சரி இந்த குழந்தையை இப்படியே இந்த நந்தவனத்தில் விட்டுச் செல்ல முடியாது; நாம் வீட்டிற்கு எடுத்துச் செல்வோம்; யாராவது தேடி வந்தால் கொடுப்போம்; இல்லை இது இறைவன் அருள் என்று கொண்டு நாமே இந்த குழந்தையை வளர்ப்போம் என்று எண்ணிக்கொண்டு பெரியாழ்வார் அந்த அழகிய பெண் குழந்தையை தன் சிறிய குடிலுக்குக் கொண்டுவந்தார்.

சிறிது நாட்கள் ஆகிவிட்டன. யாரும் குழந்தையைத் தேடி வரவில்லை. பெரியாழ்வாருக்கும் இந்த குழந்தை நமக்காக இறைவனே அருளிய குழந்தை என்று தோன்ற ஆரம்பித்துவிட்டது. இறைவனுக்காக மலர்மாலை கட்டிக் கொடுக்கும் தனக்கு இன்னொரு அழகிய மலர்மாலையைப் போல் கிடைத்த இந்தப் பெண் குழந்தைக்கு மலர்மாலை என்னும் பொருள் படும் 'கோதை' என்றப் பெயரை இட்டார்.

கோதை என்னும் அழகிய பெயருக்கு வேறு பல பொருள்களும் உண்டு. வடமொழியில் கோ என்றால் 'செல்வம், பூமி' என்ற பொருள்களும், தா என்றால் 'கொடுப்பவள், கொடுக்கப்பட்டவள்' என்ற பொருள்களும் உண்டு. அதனால் கோதை என்றால் 'அருட்செல்வத்தை, ஆன்மிகச் செல்வத்தை அருளுபவள்' என்ற பொருளும், 'பூமியால் கொடுக்கப்பட்டவள்' என்ற பொருளும் உண்டு.
கோதை பெரியாழ்வாரின் அரவணைப்பில் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாக வளர்ந்துவருகிறாள்.

திருவாடிப்பூரத்து செகத்துதித்தாள் வாழியே!
திருப்பாவை முப்பதும் செப்பினாள் வாழியே!
பெரியாழ்வார் பெற்றெடுத்தப் பெண்பிள்ளாய் வாழியே!

(2005ல் எழுதியதன் மறுபதிவு)