எழுத்தாளினி ஏகாம்பரிக்கு ஏதுமறியாதவனின் பதில் (கேள்வி பதில் 4)

எழுத்தாளினி உஷா எப்பவோ கேட்ட கேள்விகள் இவை. கேள்விகளைக் கேட்ட அவருக்கே அந்தக் கேள்விகள் இன்னேரம் மறந்து போயிருக்கும். அவர் மறந்தாலும் மறக்கலாம்; நாங்கள் மறக்க மாட்டோம் என்று ஒரு சில நண்பர்கள் 'எங்கே மற்ற கேள்விகளுக்குப் பதில்கள்' என்று துளைத்து எடுக்கிறார்கள். அதனால் இதோ மீண்டும் பதில்களைச் சொல்லத் தொடங்கிவிட்டேன்.

உஷா கேட்ட கேள்விகளும் அதற்கு ஏதுமறியா பாலகனின் பதில்களும்:

1- ஆன்மீகம் என்றால் பதிவுலகில் குமரன்,கே ஆர் எஸ், கீதா, வல்லி, ஜீரா என்று வரிசைக்கட்டி சொல்கிறார்கள். ஆனால்
நீங்கள் எல்லாம் எழுதுவது பக்திசார்ந்த இந்து மத நம்பிக்கைகளை வலியுறுத்தி எழுதுவதில்லையா? மத நம்பிக்கை வேறு ஆன்மீகம் வேறு இல்லையா?

மதத்திற்கும் ஆன்மிகத்திற்கும் வேறுபாடுகளும் உள்ளன. ஒற்றுமைகளும் உள்ளன. ஆன்மிகத்தைச் சுற்றியே மதங்களும் அவற்றின் கோட்பாடுகளும் கட்டப்படுகின்றன. ஆன்மிகத்தைத் தவிர்த்து வெறும் வெளிச்சடங்குகளில் மட்டுமே நாட்டமும் வெறியும் கொள்ளும் போது அங்கே பெரும்கேடுகள் விளைகின்றன. வெளிச்சடங்குகளில் இருக்கும் ஆன்மிகக் கோட்பாடுகளை உணர்ந்து அவற்றில் நாட்டம் கொள்ளும் போது பெரும்நன்மைகள் விளைகின்றன. மதங்களைக் குறை சொல்பவர்களைப் பார்த்தால் தெரியும்; அவர்கள் எல்லோரும் பெரும் கேடுகளை விளைவிக்கும் ஆன்மிகம் தவிர்த்த வெளிச்சடங்குகளைத் தான் சொல்கிறார்கள் என்பது.

இங்கே நீங்கள் வரிசைப்படுத்தியிருக்கும் பதிவர்கள் வெளிச்சடங்குகளில் உறைந்திருக்கும் ஆன்மிகத்தைப் பேசுகிறார்கள். வெளிப்பார்வைக்கு வெறும் மதத்தைப் பற்றி மட்டுமே பேசுவது போல் தெரிந்தாலும் அவர்கள் பேசுவதெல்லாம் அந்த மதங்களில் இருக்கும் ஆன்மிகத்தையே. அதனால் அவர்களை ஆன்மிகப் பதிவர்கள் என்று சொல்வதில் தவறில்லை. அப்படிச் சொல்வதில் தயக்கம் இருப்பவர்கள் அவர்களை இந்து மதப் பதிவர்கள் என்று சொன்னாலும் சரி தான். அவரவர் வசதிப்படி சொல்லிக் கொள்ள வேண்டியது தான்.

பக்தி சார்ந்த இந்து மத நம்பிக்கைகளைப் பற்றி எழுதுபவர்களை ஆன்மிகப்பதிவர்கள் என்று சொல்லக்கூடாது என்று நீங்கள் சொல்வது போல் தோன்றுகிறது. பக்தி சார்ந்த இந்து மத நம்பிக்கைகளை எழுதுவதாலேயே இவர்கள் எல்லாம் ஆன்மிகம் பேசுவதில்லை என்று ஆகிவிடுகிறதா?

மத நம்பிக்கை வேறு ஆன்மிகம் வேறு இல்லை. மதத்தில் ஆன்மிகமும் இருக்கிறது; அதைச் சுற்றி இருக்கும் சடங்குகளும் இருக்கின்றன; அவற்றின் மேல் எழுப்பப்பட்ட நிறுவனங்களும் இருக்கின்றன. அதே நேரத்தில் எந்த மதத்த்திலும் சேராமல் எந்த மத சடங்குகளிலும் ஈடுபடாமல் எந்த நிறுவனத்திலும் பங்கேற்காமலும் ஆன்மிக வழி நிற்க முடியும். இப்படி ஆன்மிகத்தைத் தவிர்த்து மதங்களின் சில பகுதிகளும் மதங்களைத் தவிர்த்து சில வேளைகளில் ஆன்மிகமும் இருப்பதால் அவை இரண்டும் வெவ்வேறு என்று சொல்ல இயலாது. அதனால் இந்து மத நம்பிக்கைகளையே பெரும்பான்மையாக எழுதுபவர்களையும் ஆன்மிகப் பதிவர்கள் என்று சொல்லுவதிலும் தவறிருக்க முடியாது.

கீதாம்மாவிற்குப் பதில் சொன்ன பின்னூட்டத்தில் 'குரான், பைபிள் விஷயங்களைப் பேசும் பதிவுகளை ஏன் ஆன்மிகப் பதிவுகள் என்று சொல்வதில்லை' என்று கேட்டிருக்கிறீர்கள். அவர்களையும் ஆன்மிகப் பதிவர்கள் என்று சொல்வதில் தவறில்லை.

2- உங்கள் குழந்தைகளுக்கு உங்கள் நம்பிக்கையை சொல்லி தருவீர்களா? குழந்தை மனதில் அது திணிப்பு/ முளைசலவையில்லையா?

சொல்லித் தந்து மட்டும் தான் குழந்தைகள் கற்றுக் கொள்கிறார்களா? நாம் முனைப்போடு சொல்லித் தருபவற்றை விட அவர்கள் மிகுதியாகக் (அதிகமாக) கற்றுக் கொள்வது நம் நடத்தையில் இருந்து தானே? நம் செயல்கள் எல்லாமும் நம் அடிப்படை நம்பிக்கைகளையும் குணங்களையும் பொறுத்து அமையும் போது அவற்றில் இருந்து குழந்தைகள் கற்றுக் கொள்வதைத் தவிர்க்க முடியுமா? என் அனுபவத்தில் நான் சொல்லித் தந்து என் குழந்தைகள் கற்றுக் கொண்டதை விட பெற்றோர்களான எங்களின் செயல்களைக் கண்டு அவர்கள் கற்றுக் கொள்வதே அதிகம்.

எங்கள் வீட்டில் நான் ஆன்மிகத்தில் பற்று கொண்டிருந்தாலும் தினமும் இறைவனை வணங்குவது, அடிக்கடி கோவில் செல்வது போன்றவற்றில் ஈடுபடுவதில்லை; ஆனால் பெரும்பாலும் இறைப்பாடல்களையே கேட்கிறேன். தங்கமணி எப்போதாவது இறைவனை வணங்குவார்; நாங்கள் எல்லோரும் கோவிலுக்குச் செல்லும் போது அவரும் செல்வார். பாடல்கள் என்றால் திரைப்பாடல்கள் மட்டுமே. குழந்தைகள் இருவரின் செயல்களைப் பார்த்தும் கற்றுக் கொள்கின்றன. எங்கள் இருவரில் யார் திணிக்கிறோம், மூளைச்சலவை செய்கிறோம் என்று சொல்ல முடியுமா?

இறை மறுப்பு, பெண்ணியம், சம உரிமை என்று ஒரு பட்டியலே இடலாம். பல நேரங்களில் இவையும் நம்பிக்கையின் பாற்பட்டவையே. அவற்றை ஒருவர் தங்கள் குழந்தைகளுக்குச் சொல்லிக் கொடுத்தால் அது திணிப்பு ஆகுமா? அவர்களின் செயல்கள் மூலம் குழந்தைகள் கற்றுக் கொண்டால் அது திணிப்பு ஆகுமா?

எந்த ஒரு கருத்துமே அப்படித் தான் பெற்றோரிடமிருந்து குழந்தைகளுக்குச் செல்கின்றன. அவற்றைத் தவிர்க்க இயலாது. ஆன்மிகம், மதம், மத நம்பிக்கை இவை தீண்டத்தகாதவையாக உங்களுக்குத் தோன்றுவதால் அவற்றை என் குழந்தைகள் என்னிடமிருந்து கற்றுக் கொண்டால் அது உங்களுக்கு திணிப்பாகவும் மூளைச்சலவையாகவும் தோன்றுகிறது. அதே நேரத்தில் அரசியலில் ஈடுபாடுடைய பெற்றோரின் குழந்தையும் அரசியலில் ஈடுபாடு கொள்வதையும், இறை மறுப்பு பேசுபவர் குழந்தையும் இறை மறுப்பு பேசுவதையும் கண்டால் அது இயற்கையாகப் படுகிறது. அங்கே திணிப்பு என்று தோன்றுவதில்லை. மாறியும் நடப்பதுண்டு. வாத்தியார் பையன் மக்கு என்பதைப் போல். அப்போது அங்கே என்ன நடந்தது? திணிப்பு நடக்கவில்லையா?

அவரவர் கருத்தின் படி அவரவர் நடக்கும் போது அவற்றிலிருந்து குழந்தைகள் கற்றுக் கொள்வது தவிர்க்க முடியாமல் நடக்கும். அதனைத் திணிப்பென்றும் மூளைச்சலவை என்றும் சொல்வது அவரவர் அரசியல் சார்ந்ததொன்று. :-)

3-நம் புராணங்களில், வழி வழி வந்த நம்பிக்கைகளில் கடவுள்களுக்கு தந்த உருவங்கள் உண்மை என்று நம்புகிறீர்களா? ஆம்,
என்றால் இவர்கள் தேவலோகம்/ வைகுண்டம்... இவைகளில் ஆகாயத்தில் வசிக்கிறார்களா? ஆம் என்றால் சுவனம், ஹெவன்
ஆகாயத்தில் எங்கு உள்ளன?

என் தனிப்பட்ட நம்பிக்கையைக் கேட்டால் 'ஆமாம். இந்த இறை உருவங்கள் உண்மை' என்றே சொல்வேன். இறைவனுக்கு ஓருரு ஒரு பெயர் என்றில்லை. 'ஆணல்லன் பெண்ணல்லன் அல்லால் அலியுமல்லன்' என்று சொன்ன நம்மாழ்வார் அதே பாசுரத்திலேயே 'பேணும் போது பேணும் உருவாகும் அல்லனுமாம்' என்பார். அதுவே என் நம்பிக்கையும். இறைவன் இந்த உருவங்கள் எல்லாமுமாகவும் இருக்கிறான். ஆனால் இந்த உருவங்களில் மட்டுமே அவன் நின்றுவிடுவதில்லை. கல்லூரிக் காலத்தில் நான் நண்பர்களுக்குச் சொன்ன கருத்து நினைவிற்கு வருகிறது. முருகன், கண்ணன், சிவன், ஐயப்பன், அம்பிகை, இயேசு என்று சமயங்கள் சொல்லும் உருவங்களை வணங்கினால் மட்டுமே இறையருள் கிட்டும் என்பதில்லை. புதிதாக ஏதோ ஒரு படத்தை எடுத்து வைத்துக் கொண்டு வணங்கினாலும் அதே பயன் கிட்டும். அந்த வகையில் சிறு தெய்வங்கள் என்று சொல்லப்படும் தெய்வங்களுக்கும் பெரும் தெய்வங்கள் என்று சொல்லப்படும் தெய்வங்களுக்கும் வேறுபாடு இல்லை. இறைவனின் திருவுருவங்கள் தான் இவை எல்லாம். இறைவன் எல்லா வல்லமையும் படைத்தவன் என்பதால் அடியவன் போற்றும் எல்லா திருவுருவங்களையும் தன்னுருவமாகக் கொள்ளும் வல்லமையும் படைத்தவன்.

இவர்கள் தேவலோகம்/வைகுண்டம் போன்ற இடங்களில் வசிக்கிறார்களா என்ற கேள்விக்கும் பதில் 'ஆமாம்'. தேவலோகமும் வைகுண்டமும் சிவலோகமும் பருப்பொருட்களாக (ஸ்தூல இடங்களாக) எண்ணிக் கொண்டாலும் சரி; ஒருவர் உடலிலும் உள்ளத்தில் இருக்கும் உட்பொருளாக (சூக்கும இடங்களாக) எண்ணிக் கொண்டாலும் சரி எல்லாம் வல்ல இறைவனால் அவற்றின் இருப்பையும் ஏற்படுத்த இயலாதா என்ன?

சுவனம், ஹெவன் ஆகாயத்தில் எங்கே இருக்கின்றன என்று எனக்குத் தெரியாது. அவை ஆகாயத்தில் தான் இருக்கிறதா அன்றி காயத்தில் (உடலில்) தான் இருக்கிறதா என்றும் தெரியாது. ஈரேழு பதினாறு உலகங்களும் ஸ்தூல வடிவில் இருக்கின்றன என்றும் அவை உடலில் இருக்கும் சூக்கும உலகங்களே என்றும் ஆன்மிக நூற்கள் சொல்வதைப் படித்திருக்கிறேன். தேடிப் பார்க்க வேண்டும். கிடைத்தால் சொல்கிறேன். சொல்ல முடியுமா என்று தெரியவில்லை - கண்டவர் விண்டிலர்; விண்டவர் கண்டிலர் - என்றும் சொல்லிச் சென்றிருக்கிறார்கள். அதனால் நீங்களும் தேடிப் பாருங்கள். :-)

4- உலகைப் படைத்தவன் இறைவன் ( இங்கு எந்த பெயரை வேண்டுமானாலும் போட்டுக் கொள்ளுங்கள்) என்றால்
கடவுள் மகா சாடிஸ்ட் இல்லையா?

அப்படித் தான் தோன்றுகிறது. :-)

என் நம்பிக்கையைக் கேட்டால் இறைவனும் உலகங்களும் உயிர்களும் என்றுமே காலம் காலமாக இருப்பவர்கள். புதிதாகப் படைக்கப்படுபவர்கள் இல்லை. விளக்கத் தொடங்கினால் விரிவாகச் செல்லும். தத்துவம் கேட்கும் மனநிலை இருந்தால் சொல்லுங்கள். இன்னொரு வாய்ப்பில் பேசுகிறேன்.