சமயங்களும் தத்துவங்களும் - 1

இன்றைக்கு இந்து மதம் என்றும் சநாதன தருமம் என்றும் சொல்லப்படும் இந்திய சமயங்களின் தத்துவங்களின் தொகுப்பினில் இருக்கும் ஒற்றுமை வேற்றுமைகளைப் பற்றி பலருக்கும் பலவிதமான தவறான புரிதல்கள் இருப்பதை சமயப்பதிவர்கள், ஆன்மிகப்பதிவர்கள் என்று அழைக்கப்படும்/புரிந்து கொள்ளப்படும் அன்பர்கள் எழுதும் பதிவுகளிலிருந்தும் பின்னூட்டங்களிலிருந்தும் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. அவற்றின் ஒத்த தன்மைகளைப் பற்றியும் அவற்றிற்கு இடையில் உள்ள வேற்றுமைகளைப் பற்றியும் எனக்குப் புரிந்தவரையில் எழுதலாம் என்று நினைக்கிறேன். வேற்றுமைகளைப் புரிந்து கொள்வது அவ்வேற்றுமைகளைப் பெரிதுபடுத்தி சண்டை போட்டுக் கொள்வதற்காக இல்லை; அவ்வேற்றுமைகளைப் புரிந்து கொண்டு இந்தியத் தத்துவங்களும் சமயங்களும் அந்த வேற்றுமைகளுடன் ஒத்திசைந்து இந்திய அறிவுத்தளத்தில் எப்படி இயங்குகின்றன என்ற தெளிவைப் பெறுவதற்காக.

சமயங்கள் என்பவை 'முழுமுதற்கடவுள்' என்று ஏதேனும் ஒரு கடவுளை முதன்மைப்படுத்துபவை. அவை திருமாலவனைப் போற்றும் மாலியம் (வைணவம், விண்ணவம்), சிவபெருமானைப் போற்றும் சிவனியம் (சைவம்), சூரியனைப் போற்றும் சௌரம், சக்தியைப் போற்றும் சாக்தம், கணபதியைப் போற்றும் காணபத்யம், குமரனைப் போற்றும் கௌமாரம் என்று பலவகையாகச் சொல்லலாம்.

தத்துவங்கள் என்பவை உண்மைப்பொருட்கள் யாவை என்பதைப் பற்றி பேசுபவை. இறை, உலகம், உயிர் மற்றும் உள்ள உண்மைப் பொருட்கள் எவை எவை என்று பட்டியலிட்டு அவற்றின் ஒற்றுமை வேற்றுமைகளைப் பேசுபவை. அல்லிருமை (அத்வைதம்), இருமை (த்வைதம்), விதப்பொருமை (விசிஷ்டாத்வைதம்), எண்ணவியலா வேற்றுமையுள் ஒற்றுமை (அசிந்த்ய பேதாபேதம்) போன்றவை.

இந்திய சமய தத்துவ நிலத்தில் இந்தச் சமயங்களும் தத்துவங்களும் பலவிதமாகக் கலந்து ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் ஒவ்வொரு வடிவத்துடன் இறைவழிபாட்டுச் சமயங்கள் விளங்குகின்றன.

தமிழகத்தை மட்டுமே எடுத்துக் கொண்டால் அல்லிருமைத் தத்துவமும் (அத்வைதம்) சிவனிய மாலிய சாக்த சமயங்களும் கலந்த சமயத் தத்துவங்களும், சைவசித்தாந்தமும் சிவனிய கௌமாரங்களும் இயைந்த சமயத்தத்துவங்களும், விதப்பொருமைத் தத்துவமும் (விசிஷ்டாத்வைதம்) திருமாலிய சமயம் இணைந்த சமயத் தத்துவமும் விளங்குகின்றன. இவை போக இருமைத் தத்துவத்துடன் (த்வைதம்) இணைந்த திருமாலியமும் சிறுபான்மையாகத் தமிழகத்தில் உண்டு.

இன்னொருவகையில் இப்படி சொல்லலாம்.

சிவனியத்தில் அல்லிருமையும் சைவசித்தாந்தமும் உண்டு.
மாலியத்தில் அல்லிருமையும் விதப்பொருமையும் இருமையும் உண்டு.
சாக்தத்தில் அல்லிருமை உண்டு.
கௌமாரத்தில் சைவசித்தாந்தம் உண்டு.

மற்றும் ஒரு வகையில் சொல்வதென்றால்

அல்லிருமையில் சிவனியம், மாலியம், சாக்தம் உண்டு.
விதப்பொருமையில் மாலியம் உண்டு.
சைவசித்தாந்தத்தில் சிவனியமும் கௌமாரமும் உண்டு.
இருமையில் மாலியம் உண்டு.

இவை தமிழகத்தில் இந்த வகையில் இருக்கும் போது மற்ற மாநிலங்களில் வேறு வகைகளில் சமயங்களும் தத்துவங்களும் கலந்து விளங்குகின்றன. எடுத்துக்காட்டுகளாகச் சிலவற்றைச் சொல்கிறேன். அசிந்த்ய பேதாபேத தத்துவத்துடன் விண்ணவம் கலந்த சமயம் வங்காளத்தில் கௌட வைணவம் என்ற பெயரில் விளங்குகிறது; அதே வங்காளத்தில் அதே அசிந்த்ய பேதாபேத தத்துவத்துடன் சாக்தம் கலந்த சமயமும் விளங்குகிறது. சைவ சித்தாந்தத்தை ஒத்த தத்துவங்களுடன் காஷ்மீரச் சைவமும் கருநாடக சைவமும் விளங்குகின்றன. அத்வைதத்துடன் கலந்த காணபத்யம் மராட்டியத்தில் விளங்குகின்றது. இப்படியே சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.

சொல்ல வரும் கருத்து என்னவென்றால் இவற்றுள் எந்த சமயமும் எந்த தத்துவத்தையும் அடிப்படையாகக் கொண்டு விளங்கலாம்; எந்த தத்துவமும் எந்த சமய வடிவிலும் இயங்கலாம் என்பதையே. தத்துவங்களுக்கும் சமயங்களும் இடையே இருக்கும் வேறுபாட்டினைப் புரிந்து கொண்டால் அவை எப்படி எப்படி இணைந்து செயல்படுகின்றன என்பதைப் புரிந்து கொள்வது எளிதாக இருக்கும்.

இதனுடைய தொடர்ச்சியாக இன்னும் சில கருத்துகள் சொல்ல வேண்டும். அவற்றை இனி வரும் இடுகைகளில் சொல்கிறேன்.

தத்துவங்களுக்கும் சமயங்களுக்கும் உள்ள வேறுபாட்டை அறிந்திருந்தாலும் அண்மைக்காலம் வரையில் அவற்றிற்கு உரிய வரையறைகளைத் தெளிவாக மனத்தில் கொண்டதில்லை. அந்த வரையறைகளை மனத்தில் தெளிவு பெறுமாறு செய்த நண்பர் இரவிசங்கருக்கு நன்றி.