கொடையா தானமா?

சொல் ஒரு சொல்லிற்காக நம் கோவி.கண்ணன் அண்ணா எழுதி அனுப்பிய இந்தக் கட்டுரை சிற்சில மாற்றங்களுடன்...

***

மழை கொடுக்கும் கொடையும் ஒரு மூன்று மாதம் என்ற அருமையான கவியரசர் பாடல் கர்ணன் படத்தில் இடம்பெற்றது. நாம் வடமொழியை உள்வாங்கி தமிழின் கையிருப்பைத் தானம் செய்த பலவற்றில் ஒன்று தமிழில் இருக்கும் 'கொடை' என்ற சொல். கடையேழு வள்ளல்களைச் சிறப்பிக்கும் போது மறக்காமல் கொடை வள்ளல்கள் என்கிறோம். கோவில்களில் ஒரு குழல் விளக்கைக் கொடையாகக் கொடுத்து மறக்காமல் தன் பெயரை கொட்டை எழுத்தில் எழுதி வைப்பவரையும் கொடை வள்ளல் என்கிறோம்.

எங்கள் ஊரில் ஆடிமாதம் மாரி ஆத்தாவுக்கு கஞ்சி காய்சி ஊற்ற தண்டோரா போட்டுச் சொல்லிச் செல்வார்கள். மறுநாள் நன்'கொடை' கேட்டு விழா அமைப்பாளர்கள் வந்து பெருள் வாங்கிச் (வசூல் வேட்டைக்கு) செல்வார்கள். பொருட்கள் பணமாகவோ, படிக்கணக்கில் பச்சை அரிசி, பச்சை பயிறு, தேங்காய் போன்றைவைகளாகவோ கொடுக்கப்படும். விழாவில் நன்பகலில் கோவிலுக்கு அருகில் விறகு அடுப்பு மூட்டப் பட்டு பெரிய பானையில் கஞ்சி காய்ச்சி ஊற்றுவார்கள். அந்த பச்சரிசிக் கஞ்சி மிகவும் சுவையாக இருக்கும். கூடவே முருங்கைக் கீரை துவட்டல், மாவிளக்கு மாவு ஆகியவை கிடைக்கும். மாலை அலங்காரக் காவடி அம்மன் கோவிலுக்குச் செல்வதுடன் விழா முடியும்.

ஈகை, கொடை, தானம் எல்லாம் தமிழர் மற்றும் இந்தியர்களின் பண்பு நலன்கள். விபத்து கால அவசரத்திற்கு என்ன என்ன தேவைப்படுகிறது ? இரத்தம் தானே. அதனை இரத்ததானம் என்கிறோம். குருதி என்றால் இரத்தம் என்று எல்லோரும் புரிந்து கொள்ளும் அளவிற்கு பயன்பாட்டில் இருக்கிறது. ஆனால் அதிகமாக இரத்தம் என்றே சொல்கிறோம்.

இரத்த தானம் என்பதை அழகாக குருதிக் கொடை என்று சொல்லலாம். கண் தானம் என்பதை கண் கொடை என்று சொல்லலாம். இதுவே வடமொழியில் நேத்ர தானம் என்கிறார்கள். உடல் உறுப்புகள் தானங்களை உறுப்புக் கொடை என்று சொல்ல முடியும் அந்த வகையில் சிறுநீரகக் கொடை, கல்லீரல் கொடை என்று சொல்லலாம்.

ஈதல், ஈகை, கொடை என்று திருவள்ளுவர் கொடைகளுக்கு குடை பிடித்து நிழல் கொடுத்திருக்கிறார் நாம் நிழலை விட்டு ஒதுங்கியே காய்கிறோம். தமிழ் மழையில் நினையும் போது தானத்தை தானம் செய்துவிட்டு கொடை வைத்துக் கொள்வோமா? எளிதான சொல்தானே !